Urodzi³ siê 13 wrze¶nia 1894 w £odzi, w mieszczañskiej rodzinie zasymilowanych ¯ydów. W latach 1904-1914 uczêszcza³ do M³skiego Gimnazjum Rz±dowego w £odzi. Zadebiutowa³ w 1911 przek³adem na esperanto wierszy Leopolda Staffa. W roku 1913 mia³ miejsce jego w³a¶ciwy debiut poetycki, wiersz Pro¶ba opublikowany zosta³ w Kurierze Warszawskim.
W 1916, z my¶l± rozpoczêcia studiów, przeniós³ siê do Warszawy. Studiowa³ prawo i filozofiê na Uniwersytecie Warszawskim, szybko jednak te studia porzucaj±c. W trakcie studiów rozpocz±³ wspó³pracê z czasopismem Pro Arte et Studio. By³ jednym z za³o¿ycieli grupy poetyckiej Skamander w 1919. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pracowa³ w Biurze Prasowym Wodza Naczelnego Józefa Pi³sudskiego. Cz³onek, za³o¿yciel Zwi±zku Artystów i Kompozytorów Scenicznych .
W 1939 wyemigrowa³ przez Rumuniê, W³ochy do Francji, a po jej kapitulacji, przez Portugaliê i Brazyliê do USA. Do Polski wróci³ w czerwcu 1946 r. W latach 1947-1950 pe³ni³ funkcjê kierownika artystycznego Teatru Nowego.
TWÓRCZO¦Æ
Autor tekstów kabaretowych, rewiowych i librecista. Wspó³autor i redaktor pism literackich i satyrycznych. T³umacz literatury rosyjskiej, m.in. Aleksandra Puszkina, W. Majakowskiego. Autor popularnych wierszy dla dzieci, m.in. Lokomotywa, Ptasie radio, Pan Hilary, S³oñ Tr±balski, Bambo. Bibliofil i kolekcjoner kuriozów. Znany by³ ze swojego specyficznego humoru objawiaj±cego siê bystro¶ci± umys³u. Swe badania jêzykowe rozpocz±³ od nauki esperanto jeszcze w latach gimnazjalnych. T³umaczone na esperanto wiersze Staffa, a tak¿e Testament mój Juliusza S³owackiego i inne wiersze zosta³y opublikowane na ³amach Esperantysty Polskiego. W pó¼niejszych badaniach nad jêzykiem tworzy³ neologizmy. Tuwim tworzy³ tak zwany jêzyk pozarozumowy, którego poznanie mia³o byæ aprioryczne i zgodne ze skojarzeniami ka¿dego odbiorcy. Próby te wyrazi³ w S³opiewniach. Poezja Tuwima uwa¿ana jest za jedn± z najtrudniejszych ze wzglêdu na czyste gry s³ów, zwielokrotnienia znaczeñ jednego wyrazu poprzez inne, nie zawsze jasne podkre¶lenia niektórych s³ów w zdaniu jakby by³o ono niedokoñczone. Ogromna b³yskotliwo¶æ tego jêzyka przyjmuje czêsto koloryt humorystyczny, jak w Balu w operze. S³owa przyjmuj± cechy opisywanej rzeczywisto¶ci.
Julian Tuwim zmar³ 27 grudnia 1953 w Zakopanem na skutek ataku serca. Pochowany jest na Cmentarzu Wojskowym Powi±zki w Warszawie.
